سال هاست که مرده ام

به ساعت نگاه مي كنم: 
حدود سه نصفه شب است 
چشم مي بندم تا مبادا چشمانت را از ياد برده باشم 
و طبق عادت كنار پنجره مي روم 
سوسوي چند چراغ مهربان 
وسايه هاي كشدار شبگردانه خميده 
و خاكستري گسترده بر حاشيه ها 
و صداي هيجان انگيز چند سگ 
و بانگ آسماني چند خروس 
از شوق به هوا مي پرم چون كودكي ام 
و خوشحال كه هنوز 
معماي سبز رودخانه از دور 
برايم حل نشده است 
آري!از شوق به هوا مي پرم 
و خوب مي دانم 
سالهاست كه مرده ام